3.       عَنْ یُونُسَ بْنِ ظَبیانَ‌، عَنْ أبی عَبْدِاللهِ(ع) قالَ: سَمِهْتُهُ یَقُولُ : « لَوْلا أنَّ اللهِ خَلَقَ أمیرَالْمُؤمِنینَ لِفاطِمَةَ ما کانَ لَها کُفْوٌ عَلَی الأرْضِ .»

یونس بن ظبیان گوید که از امام صادق(ع) شنیدم که فرمود: «اگر خداوند امیرالمؤمنین(ع) را نیافریده بود بر گستره زمین همتایی برای فاطمه(س) یافت نمی شد .» (الکافی، ج1، ص461)

4.       عَنِ النَّبِیِّ(ص) أنَّهُ قالَ : « إنَّ فاطِمَةَ شَجْنَةٌ مِنّی یُؤْذینی ما آذاها وَ یَسُرُّنی ما سَرَّها وَ إنَّ اللهَ تَبارَکَ وَ تَعالی لَیَغْضَبُ لِغَضَبِ فاطِمَةَ وَ یَرضی لِرِضاها .»

پیامبر(ص) فرمود:« فاطمه(س) پاره ای از تن من است . هر آن چه او را بیازارد مرا می آزارد و هر آن چه او را شادمان سازد مرا شاد می کند،         و همانا خدای بلند مرتبه با خشم فاطمه(س) خشم می ورزد و با خشنودی او خشنود می شود. » (معانی الاخبار، ص303)

5.       عَنْ أبی عَبدِاللهِ(ع) أنَّهُ قالَ : « إنّا أنْزَلْناهُ فی لَیلَةِ القَدْرِ »(1) اللَّیْلَةُ فاطِمَةُ وَ الْقَدْرُ اللهُ . فَمَنْ عَرَفَ فاطِمَةُ حَقَّ مَعْرِفَتِها فَقَد أدْرَکَ لَیْلَةَ الْقَدْر . وَ إِنَّما سُمِّیَتْ فاطِمَةُ لِإنَّ الخَلْقَ فُطِمُوا عَنْ مَعْرِفَتِها .»

امام صادق(ع) فرمود: «ما آن را در شب قدر فرو فرستادیم»، {مقصود از} شب،‌ فاطمه(س) است و قدر، خداوند . پس هر که فاطمه(س) را آن گونه که سزاوار شناخت اوست بشناسد،‌ همانا شب قدر را دریافته است.          و فاطمه(س) از این رو فاطمه نام گرفته است که آفریدگان،‌ پیوندشان با شناخت او گسسته است {از شناخت حضرتش ناتوانند}.

 (تفسیر فرات الکوفی، ص581)

1) سوره قدر، آیه 1

6.       عَنْ أمیرِالْمُؤمِنینَ(ع) عَنْ فاطِمَةَ(س) قالَتْ : قالَ لی رَسُولُ اللهِ(ص) :      « یا فاطِمَةُ مَنْ صَلّی عَلَیْکِ غَفَرَاللهُ لَهُ وَ ألْحَقَهُ بی حَیْثُ کُنْتُ مِنَ الْجَنَّةِ .»

امیرالمؤمنین(ع) از فاطمه(س) روایت می کند که رسول خدا(ص) به او فرمود: « ای فاطمه!‌ کسی که بر تو درود و صلوات فرستد،‌ خداوند او را بیامرزد و هر جای بهشت که باشم او را به من می پیوندد . » ( مستدرک الوسائل، ج10، ص211)

7.       إنَّ الصّادِقَ(ع) سُئِلَ عَن مَعنی« حَیَّ عَلی خَیْرِالْعَمَلِ» فَقالَ : «خَیْرُالْعَمَلِ بِرَّ فاطِمَةَ وَ وَلَدِها(س) .» (معانی الاخبار، ص 41)

از امام صادق(ع) از معنی{عبارت} «بشتابید به سوی بهترین کردار» پرسیده شد، فرمود : « بهترین کردار، نیکی به فاطمه و فرزندانش(س) است .»

8.       رُوِیَ عَنِ الْباقِرِ(ع) ، أنَّهُ قالَ : « ما عُبِدَاللهُ بِشَیْءٍ أفْضَلَ مِنْ تَسبیحِ فاطِمَةَالَّزَهراءِ(س) وَ لَوْ کانَ شَیْ ءٌ أفْضَلُ مِنْهُ لَنَحَلَهُ رَسُولُ اللهِ(ص) فاطِمَةَ(س) . أنَّ تَسْبیحَ فاطِمَةَالَّزهْراءِ(س) فی کُلِّ یَوْمٍ دُبُرِ کُلِّ صَلاةٍ أحَبُّ إلَیَّ مِنْ صَلاةِ ألْفِ رَکْعَةٍ فی کُلِّ یَوْمٍ . »

از امام باقر(ع) روایت شده است که فرمود: « خداوند به چیزی برتر از تسبیح فاطمه زهرا(س) عبادت نشده است؛ و اگر چیزی برتر از آن بود، هر آینه رسول خدا(ص) آن را به فاطمه (س) می بخشید . همانا تسبیح فاطمه زهرا(س) به دنبال هر نماز، از هزار رکعت{نماز مستحبی} که در هر روز گزارده شود محبوبتر است .» (عوالی اللثالی، ج1، ص 333)

9.       قالَ الصّادِقُ(ع) : « إنَّ جَبْرَئیلَ(ع) قالَ لِرَسُولِ اللهِ(ص) فاطِمَةُ مُسَمّاةٌ فِی السَّماءِ بِمَنْصُورَةَ وَ ذلِکَ قَوْلُهُ تَعالی : « بِنَصْرِاللهِ »(1) یَعْنی نَصْرَ فاطِمَةَ لِمُحِبّیها أیْ فی یَوْمِ الْقِیمَةِ .»

امام صادق(ع) فرمود : « جبرئیل(ع) به رسول خدا(ص) فرمود: فاطمه(س) در آسمان منصوره نام دارد؛ و آن کلام خدای بلند مرتبه است که : « به یاری خدای برتر {هر که را خدا خواهد یاری دهد}» یعنی یاری فاطمه(س) به دوستانش، که در روز قیامت است .» (مقدمه مرآة الانوار، ص412)

1) سوره الروم، آیه 5

10.   عَنْ جَعْفَرِبْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَمارَةَ عَنْ أبیهِ قالَ : سَألْتُ أبا عَبْدِاللهِ(ع) عَنْ فاطِمَةَ لِمَ سُمِّیَتِ الزَّهْراءُ ؟ فَقالَ : « لِأنَّها کانَتْ إذا قامَتْ فی مِحْرابِها زَهَرَنُورُها لِأهْلِ السَّماءِ کَمایَزْهُو نُورُ الْکَواکِبِ لِأهْلِ الْأرْضِ . »

جعفر بن عماره از پدرش نقل می کند که گفت : از امام صادق(ع) درباره فاطمه(س) پرسیدم که چرا زهرا نام یافته است؟ فرمود : « زیرا هرگاه در محرابش {به نماز و عبادت} می ایستاد، نورش بر آسمانیان پرتو افشان     می شد، بدان سان که نور اختران بر زمینیان پرتو افشان است.»

(علل الشرایع، ص 181)

11.   عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ(ع) قالَ : قالَ رَسُولُ الله(ص) لِعَلِیٍّ(ع) : « هَلْ تَدری لِمَ سُمِّیَتْ فاطِمَةُ؟ قالَ عَلِیٌ(ع) : لِمَ سُمِّیَتْ فاطِمَةُ یا رَسُولَ اللهِ ؟ قالَ : لِأنَّها فُطِمَتْ هِیَ وَ شیعَتُها مِنَ النّار .»

امام محمد باقر(ع) فرمود: « رسول خدا(ص) به علی(ع) فرمود : می دانی چرا فاطمه بدین نام نامیده شد؟ علی(ع) عرض کرد: ای رسول خدا چرا فاطمه به این نام نامیده شد ؟ فرمود: زیرا که پیوند او و شیعیانش از آتش {دوزخ} گسسته شده است .» ( عوالم العلوم، ج11، ص57)